-
1 stå
stå [stoː]1. v/i stehen (auch fig);stå och hänga rumstehen;stå stilla stillstehen;nu står han där vackert! umg nun ist er schön dran!;stå ngn fritt jdm freistehen;komma att stå ngn dyrt jdm teuer zu stehen kommen;få stå för ngt für etwas aufkommen (müssen);jag står för, att ich stehe dafür ein, dass;stå på bar backe fig auf dem Trocknen sitzen, vor dem Nichts stehen;stå på benen auf den Füßen stehen;stå vid sitt ord zu seinem Wort stehen;stå efter ngns liv jdm nach dem Leben trachten; ( mit betonter Partikel): stå 'av sig abstehen, schal werden;stå 'bakom dahinterstehen (auch fig);stå 'fast feststehen;stå 'för davor stehen;stå 'i unverdrossen arbeiten;låta pengarna stå 'inne (på banken) das Geld auf der Bank stehen lassen;stå 'på (fort)dauern, währen;vad står på? was ist los?, was gibt’s?;stå 'på sig nicht nachgeben;hur står det 'till (med honom)? wie geht’s (ihm)?;det står illa 'till med honom es steht schlecht mit ihm ( oder um ihn), es ist schlecht um ihn bestellt;det står inte 'rätt till hier stimmt (et)was nicht, das geht nicht mit rechten Dingen zu;stå till'baka nachstehen, zurückstehen;stå till'baka för ngn jdm nachstehen;stå 'under ngn unter jdm stehen;stå 'upp aufstehen;stå 'ut vorstehen; abstehen;stå 'ut med aushalten, (v)ertragen;stå 'över warten; anstehen;stå 'över ngn über jdm stehen; jdm überlegen sein -
2 stifle
1. transitive verbersticken; (fig.): (suppress) unterdrücken; ersticken [Widerstand, Aufstand, Schrei]2. intransitive verbwe were stifled by the heat — wir erstickten fast vor Hitze
* * *1) (to prevent, or be prevented, from breathing (easily) eg because of bad air, an obstruction over the mouth and nose etc; to suffocate: He was stifled to death when smoke filled his bedroom; I'm stifling in this heat!) ersticken2) (to extinguish or put out (flames).) ersticken3) (to suppress (a yawn, a laugh etc).) unterdrücken•- academic.ru/70759/stifling">stifling* * *sti·fle[ˈstaɪfl̩]I. vi erstickenII. vt1. (smother)▪ to \stifle sb jdn erstickento \stifle a fire/flames ein Feuer/Flammen erstickento be \stifled by fumes/smoke an Dämpfen/am Rauch ersticken▪ to \stifle sth etw unterdrückenI don't know how I managed to \stifle my anger ich weiß nicht, wie ich es geschafft habe, meinen Zorn hinunterzuschluckento \stifle competition die Konkurrenz ausschaltento \stifle a desire sich dat einen Wunsch versagento \stifle a scream/yawn einen Aufschrei/ein Gähnen unterdrücken* * *['staɪfl]1. vt(= suffocate) ersticken; (fig) laugh, cough also, rage, opposition unterdrücken2. viersticken* * *stifle1 [ˈstaıfl]A v/t1. jemanden, ein Feuer, eine Revolte etc ersticken2. einen Fluch, ein Gähnen etc unterdrücken:stifle a discussion eine Diskussion abwürgenB v/i (weitS. schier) erstickenstifle2 [ˈstaıfl] s ZOOLstifle bone Kniescheibe f (eines Pferdes)2. VET Kniegelenkgalle f (eines Pferdes)* * *1. transitive verbersticken; (fig.): (suppress) unterdrücken; ersticken [Widerstand, Aufstand, Schrei]2. intransitive verb* * *v.abwürgen (Diskussion) v.ersticken v.unterdrücken (Gefühl) v. -
3 nær
nær og fjern nah und fern;det går mig nær, jeg tager mig det nær es geht mir nahe;gå én for nær jemandem zu nahe treten;stå én nær jemandem nahestehen;ikke (på langt) nær lange ( oder bei weitem) nicht;noget nær beinahe, fast;ikke nær så god bei weitem ( oder lange) nicht so gut;jeg havde nær glemt det ich hätte es fast vergessen -
4 starvation
nounVerhungern, dasstarvation wages — Hungerlohn, der
* * ** * *star·va·tion[stɑ:ˈveɪʃən, AM stɑ:r-]n no plto die of \starvation verhungern, den Hungertod sterben liter* * *[stAː'veISən]n(act) Hungern nt; (of besieged people) Aushungern nt; (= condition) Hunger mto die of starvation — verhungern, hungers or den Hungertod sterben (geh)
the prisoners were kept on a starvation diet for months —
starvation wages — Hungerlohn m, Hungerlöhne pl
* * *starvation [stɑː(r)ˈveıʃn] s1. Hungern n:die of starvation verhungern;starvation diet Fasten-, Hungerkur f;starvation ration Hungerration f;2. Hungertod m, Verhungern n* * *nounVerhungern, dasdie of or from/suffer from starvation — verhungern/hungern od. Hunger leiden
be or live on a starvation diet — fast am Verhungern sein
starvation wages — Hungerlohn, der
* * *n.Hungern n. -
5 sto [1]
1. sto, stetī, statum, stātūrus, āre (Stamm sta, wie in εστη-κα, εστάναι, ahd. stân), stehen, I) im Ggstz. zum Sitzen usw., im weiteren Sinne = stehend verweilen, sich aufhalten, sich befinden, A) eig.: 1) im allg.: a) v. leb. Wesen: stant ambo, non sedent, Plaut.: cum virgo staret et Caecilia in sella sederet, Cic.: stans ac rectus homo (Ggstz. humilis et ad terram more quadrupedum abiectus), Liv.: stantes (im Stehen, sich erhoben habend) plaudebant, Cic. (vgl. stantia in plausum tota theatra, Prop.): Minerva, quae est in Parthenone stans (in stehender Stellung), Plin.: stando (im Stehen) mingens, Amm.: cui standi (sich auf den Füßen zu erhalten) vulnera vires non dederant, Ov.: stans pede in uno, Hor.: stante alqo, in jmds. Gegenwart, Cic. u. Tac.: me stante, Cic.: stantibus legatis, in Gegenwart d.G., Liv. – ad ianuam, ad curiam, Cic.: ad fores, Curt.: ante aedes, Plaut.: post aulaea, Curt.: in atriis, Plaut.: in conspectu exercitus, Curt.: cum gladiis in conspectu senatus, Cic.: circum senatum (v. Bürgern usw.), Cic.: propter in occulto, Cic.: stat super (oben darauf, auf dem Wagen), Ov.: hic foris, Plaut.: hinc procul, Ter.: qui proximi steterant, Caes. – Pass. impers., quid agitur? statur! Plaut. u. Ter. – b) v. lebl. Subjj.: stabat in his (lucis) ingens quercus, Ov.: in cava nullus stet tibi nare pilus, Ov.: stant saxa antro, Ov.: stramenta stantia in segete relinquit, ut postea subsecentur, Varro. – v. Altären u. Bildsäulen, stabant sine ignibus arae, Ov.: quorum statuae steterunt in rostris, Cic.: signa stant ad impluvium, Cic.: stabat commune sepulcrum, Hor.: aëneus (als eherne Bildsäule) ut stes, Hor.: levi de marmore tota stabis, wirst dastehen (als Bildsäule) aus M., Verg. – v. Webstuhle und dem Gewebe, aufrecht stehend, stans tela, Ov. met. 4, 275: stantes telae, Ov. fast. 3, 819.
2) insbes.: a) als milit. t.t. – stehen, aufgestellt sein, laxius, Curt.: in ulteriore ripa, Curt.: ante signa, Curt.: pro porta (v. Posten), Liv.: extra teli iactum, Liv.: sub armis, Auct. b. Afr.: in acie, Auct. b. Hisp.: haud impari acie, Liv.: pars aciei stetit sub hoste (tiefer als der F.), Auct. b. Afr.: quotā parte virium suarum ibi dimicavit Antiochus? In Asia totius Asiae steterunt vires, Liv.: stetimus tela aspera contra contulimusque manus, Verg.: Bactriani armati stabant, Curt.: Eumenes rex Attalusque cum omni manu sua ab tergo inter postremam aciem ac vallum steterunt, Liv. – b) v. Dienern, dastehen, aufwarten, pueri eximiā facie stabant, C. Gracch. fr.: sto exspectans, si quid mihi imperent, Ter.: ad cyathum et vinum, Suet.: ad pedes, Suet. – c) v. Buhldirnen = prostare, feilstehen, meritoria (sc. scorta) intra urbem stare vetuit, Vopisc. Tac. 10, 2: stat meretrix certo cuivis mercabilis aere, Ov. am. 1, 10, 21: olente in fornice stans, Hor. sat. 1, 2, 30: quod steterat multis in carcere fornicis annis, Iuven. 10, 239; vgl. 11, 172. – d) von Gebäuden = fertig dastehen, erbaut sein, iam stabant Thebae, Ov.: stet Capitolium fulgens, Hor.: aedificant muros. Stabat opus, Ov.: iam stare ratem, Val. Flacc. – e) v. Schiffen u. Schiffern, wo liegen, vor Anker liegen, stant litore puppes, Verg.: lembi, qui in Strymone stabant, Liv.: stabat classis in salo ad Leptim, Auct. b. Afr.: classe divisā pars in salo ad ostium portus in ancoris stetit, Liv.: intra sexagesimum diem quam caesa silva erat centum sexaginta navium classis in ancoris stetit, Flor.: nox ea, quā propter vim tempestatis stare ad ancoram in salo Romana classis non posset, Liv. – f) starrend stehen, emporstehen, -starren, -ragen, steteruntque comae, Verg. u. Ov.: crines fulti pulvere, Stat.: saetae, cristae, Ov.: stant mammae, Plin. – g) mit Abl. = von etwas starren, strotzen, vollstehen, -sein, cupressi stant rectis foliis, Enn. fr.: stat ager sentibus, Caecil. com. fr.: stat nive candidum Soracte, Hor.: pulvere caelum stare, Verg.: stant lumina flammā, Verg.
B) bildl.: 1) im allg.: in fastigio eloquentiae, Quint.: ante oculos stat ille meos, Ov.: pericula stant circum alqm, Verg.
2) auf jmds. Seite stehen, -sein, ihm anhangen, beistehen, od. das Gegenteil, gegen jmd. stehen, jmds. Gegner sein, a) mit ab u. Abl.: stare a se potius quam ab adversariis, Cic.: ab iis stare, Nep.: a senatu et a bonorum causa stare, Cic. – b) mit cum u. Abl.: vobiscum me stetisse dicebat, Cic.: quae (pars) cum Romanis stabat, Liv.: cum di prope cum Hannibale starent, Liv.: capita nominis Latini stare ac sentire cum rege videbant, Liv.: übtr., fortuna cum barbaris stabat, Liv.: victoria stat tecum, Ov. – c) m. pro u. Abl.: pro nobis, Ov.: pro Iuba atque Afris, Quint.: pro Pompei partibus, id est pro re publica, Vell.: pro meliore causa, Curt.: pro isdem partibus, Sen.: ruina partium, pro quibus steterat, Liv. fr.: stabat pro templo, für den T. (als Schützer), er war der Tempelhüter, Verg.: übtr., si pro mea patria ista virtus staret, Liv.: ni pro iure gentium stetisset fortuna, Liv.: stabat pro partibus invicta fortuna, Flor.: stabit pro signis iusque piumque tuis, Ov. – d) m. in u. Abl.: Graeci, qui in Darei partibus steterant, Curt. 3, 11 (28), 18. – e) mit in od. contra od. adversus u. Akk., gew. im Ggstz. zu ab, cum, pro u. Abl.: nec steterunt in te virque paterque meus, Ov.: quod adversus populi commoda in senectute steterat, sich dem V. des V. widersetzt hatte, Nep.: cum saepe a mendacio contra verum stare homines consuescerent, Cic.: qui nobiscum adversus barbaros steterunt, Nep.: Ligarium non pro Cn. Pompeio, sed pro Iuba et Afris inimicissimis populo Romano stetisse, Quint.: Mulciber in Troiam, pro Troia stabat Apollo, Ov.: mox simulatione contra Pompeium et Caesarem, animo pro Caesare stetit, Vell.: quemadmodum Antiochi Philippique bello pro vobis adversus reges, sic nunc pro rege adversus vos stetimus, Liv.: cum quo ferocissime pro Romana societate adversus Punicum foedus steterat, Liv. – f) mit Advv.: hinc stas, illim causam dicis, Plaut. Men. 799: ut, unde stetisset, eo se victoria transferret, Iustin. 5, 4, 12: prope incondita Thurinorum turba nec satis fido animo, unde pugnabat, stans, Liv. 25, 15, 13: unde ius stabat, ei (populo) victoriam dedit (eventus belli), Liv. 21, 10, 9: aliunde stet semper, aliunde sentiat, Liv. 24, 45, 3.
3) auf jmd. od. etwas beruhen, m. in u. Abl. od. m. bl. Abl., omnis in Ascanio cari stat cura parentis, Verg.: stat salus in armis, Val. Flacc.: vigili stant bella magistro, Sil.
4) wie unser zu stehen kommen = kosten, centum talentis, Liv.: magno pretio, Hor.: alci gratis, Cic. Verr. 5, 48 (s. Zumpt z. St.). – übtr., multo sanguine ac vulneribus ea Poenis victoria stetit, Liv.: damnavit multo staturum sanguine Martem, Mart.: sanguine quippe, si renuat, blando nimium facilique marito statura obsequia, Sil.: nulla pestis humano generi pluris stetit, Sen.: tunc res immenso placuit statura labore, Lucan.: haud scio an magno detrimento certamen staturum fuerit, Liv.: periculum vitae meae tuo stat periculo, wird erkauft, ist zu haben für usw., Plaut.: Herculeo stabunt (logi ridiculi) prandio, cenā tibi, Plaut.
II) prägn.: A) eig.: 1) im Ggstz. zur Bewegung = stillstehen, -halten, still-, unbeweglich dastehen, sich nicht rühren, a) eig.: α) v. leb. Wesen, si iste ibit, ito: stabit, astato simul, Plaut.: sed abi intro, noli stare, Plaut.: quid stas lapis? Ter. – equus stare nescit, Verg.: ut taurus vaccā ademptā stare nequit, ruhen und rasten, Ov. – β) v. lebl. Subjj., wie v. Schiffen, videsne navem illam? stare nobis videtur, at iis qui in navi sunt moveri haec villa, Cic. Acad. 2, 81: stetit aequore puppis, Ov.: mea si staret navis in Oceano, still läge, Prop. – von Himmelskörpern, statim stant signa, Plaut. – von Gewässern und anderen Flüssigkeiten, stant aquae, Ov.: placidum ventis stat mare, Verg.: stantia freta, Ov.: stat et fracto dolio vinum, Sen.: gelidus in venis stetit haesitque sanguis, Sen. poët.: cuius ex levi tactu stabant profluvia sanguinis, Arnob. – vom Eis, stat glacies iners, Hor. – b) übtr., von der Zeit – gleichs. stillstehen, verweilen, non segnis stat remeatve dies, Tibull.: veluti stet volucris dies, Hor.
2) mit dem Nbbegr. der Festigkeit, a) als milit. t.t. – α) stehen, festen Fuß fassen, standhalten, in gradu (auf der Mensur), Cic.: qui (miles) steterit (Ggstz. abiecto scuto fugiat), Cic.: in acie stare ac pugnare (Ggstz. in castra refugere), Liv.: verb. comminus stare et impetum sustinere, Caes.: contra leonem etiam stetit, Spart. – β) übtr., v. Kampfe selbst – stehen, auf einer Stelle haften, schweben, anceps dicitur certamen stetisse, soll ohne allen Ausschlag gestanden haben, Liv.: ibi aliquamdiu atrox pugna stetit, Liv.: diu pugna neutro inclinata stetit, Liv. – b) von Felsen, Gebäuden = fest, unerschütterlich stehen, dauern (vgl. Drak. Liv. 31, 31, 15), quam si dura silex aut stet Marpesia cautes, Verg.: nec domus ulla nec urbs stare poterit, Cic.: stantibus Hierosolymis, Cic.: muros stare, Liv.: stantia moenia (Ggstz. ruinae muri), Liv.: aedes sacrae stantes (Ggstz. aedium sacrarum ruinae), Sen. – c) v. Geschossen, fest stecken bleiben, haften, missum stetit inguine ferrum, Ov.: hasta stetit medio tergo, Ov.: ossa inter ferreus ad costas alto stat vulnere mucro, Verg.
B) bildl.: 1) im allg., stillstehen, stehenbleiben, utinam res publica stetisset quo coeperat statu, Cic. de off. 2, 3: nihil quo stat loco stabit, omnia sternet abducetque secum vetustas, Sen. ad Marc. 26, 6.
2) stare per alqm, durch jmds. Schuld gleichs. hangen bleiben = an jmd. hangen, liegen, jmds. Schuld sein, per me stetisse, Ter.: non per me stetit, Quint. – oft stat od. non (nihil) stat per alqm m. folg. quo minus u. Konj., Caes., Liv. u.a., od. stat per alqm m. folg. quin od. ne u. Konj., Liv., Suet. u.a. (vgl. Drak. Liv. 8, 2, 2. M. Müller Liv. 2, 31, 11. Ruperti Tac. dial. 21 extr.): u. per alqm stat m. folg. ut u. Konj., Plin. ep. 10, 6 (22), 2. Ps. Quint. decl. 250: per alqm non stat m. folg. Infin., Scaevol. dig. 32, 1, 38. § 6.
3) mit dem Nbbegr. der Festigkeit u. Dauer = a) fest-, unerschüttert stehen, sich halten, sich behaupten, bestehen, verbleiben, Bestand haben (Ggstz. titubare, corruere, concĭdere), si stare non possunt, corruant, wenn sie sich nicht halten, sich nicht (bei ihren Vermögensumständen) behaupten können, so mögen sie fallen (bankrott werden), Cic.: qui me stante (solange ich mich in meiner Würde behauptete) stare non poterant, Cic.: per quos homines ordinesque steterim, Cic.: dum stabat regno incolumis, Verg.: stamus animis, sind festen Mutes, Cic.: stas animo, Hor.: quae si valuissent, res publica staret, tu tuis flagitiis concĭdisses, Cic.: res publica stat virtute suā, Liv.: regnum eorum novum fraternā stare concordiā, Liv.: tutelā muliebri res Latina et regnum avitum puero stetit, verblieb dem Kn., Liv.: stat nulla mortalibus umquam, fortunā titubante, fides, Sil.: nullo enim modo posse video stare istum (Caesarem) diutius, quin ipse per se etiam languentibus nobis concĭdat, Cic. ad Att. 10, 8, 6. – b) bei etw. festbleiben, α) = beharren, verharren, ihm nachkommen, an etw. sich halten bei etw. es bewenden lassen, m. in u. Abl., in fide, Cic.: in sententia, Liv.: stare oportet in eo, quod sit iudicatum, Cic. – m. bl. Abl., stant sententiā, Plaut.: suis stare iudiciis, Cic.: censoris opinione, Cic.: alcis iudicio, Cic.: alcis decreto, Caes.: illis promissis, Cic.: pacto, Liv.: ut palam in senatu diceret, staturus eo esset, quod censuissent, an ad populum laturus, Liv.: impers., eo stabitur consilio, Liv.: statur priore foedere, Liv. – mit Dat., arbitri sententiae, voluntati patris defuncti, ICt.: rei iudicatae, ICt. – β) übtr., feststehen = festgesetzt-, fest bestimmt-, fest beschlossen sein, stat sua cuique dies, Verg.: tempus agendae rei nondum stare, Liv.: u. so stat sententia, Ter.: stat pensata diu belli sententia, vincam servare invitos, Sil. – dah. stat alci sententia m. folg. Infin. = es steht bei jmd. der Entschluß-, der Wille fest, es ist bei jmd. fest beschlossen, zu usw., Liv.: so auch stat pectore fixum mit folg. Infin., Val. Flacc.: u. stat alci od. bl. stat mit folg. Infin., Cic. u.a. – c) v. Schauspielern u. Schauspielen, stehen = sich auf der Bühne halten, gefallen (Ggstz. cadere, exigi), in his, quas primum Caecilii didici novas, partim sum earum exactus, partim vix steti, Ter.: illi, scripta quibus comoedia prisca viris est, hoc stabant, Hor. – cum stetit olim nova (fabula), actoris operā magis stetisse quam suā, Ter.: securus, cadat an recto stet fabula talo, Hor. – / Perf. stĕtĕrunt gemessen, Verg. Aen. 2, 774; 3, 48. Prop. 2, 8, 10 M. Ov. her. 7, 166. – Das Supinum statum will Prisc. 9, 38 mit langem a, dagegen 10, 27 mit kurzem a gemessen haben; stātūrus mißt Lucan. 2, 566 u. 719; 3, 381. Sil. 17, 82. Mart. 6, 32, 3. – vulg. Nbf. isto, wov. istat, Augustin. serm. 118, 4 Mai: istamus, Itala (Fuld.) Roman. 5, 2: istatis, Itala (psalt. Veron.) psalm. 133, 1: ista, Itala (Fuld.) Iacob. 2, 3: istare, Isid. de nat. rer. 44, 2 cod. Bamb. A.
-
6 sto
1. sto, stetī, statum, stātūrus, āre (Stamm sta, wie in εστη-κα, εστάναι, ahd. stân), stehen, I) im Ggstz. zum Sitzen usw., im weiteren Sinne = stehend verweilen, sich aufhalten, sich befinden, A) eig.: 1) im allg.: a) v. leb. Wesen: stant ambo, non sedent, Plaut.: cum virgo staret et Caecilia in sella sederet, Cic.: stans ac rectus homo (Ggstz. humilis et ad terram more quadrupedum abiectus), Liv.: stantes (im Stehen, sich erhoben habend) plaudebant, Cic. (vgl. stantia in plausum tota theatra, Prop.): Minerva, quae est in Parthenone stans (in stehender Stellung), Plin.: stando (im Stehen) mingens, Amm.: cui standi (sich auf den Füßen zu erhalten) vulnera vires non dederant, Ov.: stans pede in uno, Hor.: stante alqo, in jmds. Gegenwart, Cic. u. Tac.: me stante, Cic.: stantibus legatis, in Gegenwart d.G., Liv. – ad ianuam, ad curiam, Cic.: ad fores, Curt.: ante aedes, Plaut.: post aulaea, Curt.: in atriis, Plaut.: in conspectu exercitus, Curt.: cum gladiis in conspectu senatus, Cic.: circum senatum (v. Bürgern usw.), Cic.: propter in occulto, Cic.: stat super (oben darauf, auf dem Wagen), Ov.: hic foris, Plaut.: hinc procul, Ter.: qui proximi steterant, Caes. – Pass. impers., quid agitur? statur! Plaut. u. Ter. – b) v. lebl. Subjj.: stabat in his (lucis) ingens quercus, Ov.: in cava nullus stet tibi nare pilus, Ov.: stant saxa antro, Ov.: stramenta stantia in segete re-————linquit, ut postea subsecentur, Varro. – v. Altären u. Bildsäulen, stabant sine ignibus arae, Ov.: quorum statuae steterunt in rostris, Cic.: signa stant ad impluvium, Cic.: stabat commune sepulcrum, Hor.: aëneus (als eherne Bildsäule) ut stes, Hor.: levi de marmore tota stabis, wirst dastehen (als Bildsäule) aus M., Verg. – v. Webstuhle und dem Gewebe, aufrecht stehend, stans tela, Ov. met. 4, 275: stantes telae, Ov. fast. 3, 819.2) insbes.: a) als milit. t.t. – stehen, aufgestellt sein, laxius, Curt.: in ulteriore ripa, Curt.: ante signa, Curt.: pro porta (v. Posten), Liv.: extra teli iactum, Liv.: sub armis, Auct. b. Afr.: in acie, Auct. b. Hisp.: haud impari acie, Liv.: pars aciei stetit sub hoste (tiefer als der F.), Auct. b. Afr.: quotā parte virium suarum ibi dimicavit Antiochus? In Asia totius Asiae steterunt vires, Liv.: stetimus tela aspera contra contulimusque manus, Verg.: Bactriani armati stabant, Curt.: Eumenes rex Attalusque cum omni manu sua ab tergo inter postremam aciem ac vallum steterunt, Liv. – b) v. Dienern, dastehen, aufwarten, pueri eximiā facie stabant, C. Gracch. fr.: sto exspectans, si quid mihi imperent, Ter.: ad cyathum et vinum, Suet.: ad pedes, Suet. – c) v. Buhldirnen = prostare, feilstehen, meritoria (sc. scorta) intra urbem stare vetuit, Vopisc. Tac. 10, 2: stat meretrix certo cuivis mercabilis aere, Ov. am. 1, 10, 21: olente in fornice stans,————Hor. sat. 1, 2, 30: quod steterat multis in carcere fornicis annis, Iuven. 10, 239; vgl. 11, 172. – d) von Gebäuden = fertig dastehen, erbaut sein, iam stabant Thebae, Ov.: stet Capitolium fulgens, Hor.: aedificant muros. Stabat opus, Ov.: iam stare ratem, Val. Flacc. – e) v. Schiffen u. Schiffern, wo liegen, vor Anker liegen, stant litore puppes, Verg.: lembi, qui in Strymone stabant, Liv.: stabat classis in salo ad Leptim, Auct. b. Afr.: classe divisā pars in salo ad ostium portus in ancoris stetit, Liv.: intra sexagesimum diem quam caesa silva erat centum sexaginta navium classis in ancoris stetit, Flor.: nox ea, quā propter vim tempestatis stare ad ancoram in salo Romana classis non posset, Liv. – f) starrend stehen, emporstehen, -starren, -ragen, steteruntque comae, Verg. u. Ov.: crines fulti pulvere, Stat.: saetae, cristae, Ov.: stant mammae, Plin. – g) mit Abl. = von etwas starren, strotzen, vollstehen, -sein, cupressi stant rectis foliis, Enn. fr.: stat ager sentibus, Caecil. com. fr.: stat nive candidum Soracte, Hor.: pulvere caelum stare, Verg.: stant lumina flammā, Verg.B) bildl.: 1) im allg.: in fastigio eloquentiae, Quint.: ante oculos stat ille meos, Ov.: pericula stant circum alqm, Verg.2) auf jmds. Seite stehen, -sein, ihm anhangen, beistehen, od. das Gegenteil, gegen jmd. stehen, jmds. Gegner sein, a) mit ab u. Abl.: stare a se potius————quam ab adversariis, Cic.: ab iis stare, Nep.: a senatu et a bonorum causa stare, Cic. – b) mit cum u. Abl.: vobiscum me stetisse dicebat, Cic.: quae (pars) cum Romanis stabat, Liv.: cum di prope cum Hannibale starent, Liv.: capita nominis Latini stare ac sentire cum rege videbant, Liv.: übtr., fortuna cum barbaris stabat, Liv.: victoria stat tecum, Ov. – c) m. pro u. Abl.: pro nobis, Ov.: pro Iuba atque Afris, Quint.: pro Pompei partibus, id est pro re publica, Vell.: pro meliore causa, Curt.: pro isdem partibus, Sen.: ruina partium, pro quibus steterat, Liv. fr.: stabat pro templo, für den T. (als Schützer), er war der Tempelhüter, Verg.: übtr., si pro mea patria ista virtus staret, Liv.: ni pro iure gentium stetisset fortuna, Liv.: stabat pro partibus invicta fortuna, Flor.: stabit pro signis iusque piumque tuis, Ov. – d) m. in u. Abl.: Graeci, qui in Darei partibus steterant, Curt. 3, 11 (28), 18. – e) mit in od. contra od. adversus u. Akk., gew. im Ggstz. zu ab, cum, pro u. Abl.: nec steterunt in te virque paterque meus, Ov.: quod adversus populi commoda in senectute steterat, sich dem V. des V. widersetzt hatte, Nep.: cum saepe a mendacio contra verum stare homines consuescerent, Cic.: qui nobiscum adversus barbaros steterunt, Nep.: Ligarium non pro Cn. Pompeio, sed pro Iuba et Afris inimicissimis populo Romano stetisse, Quint.: Mulciber in Troiam, pro Troia stabat Apollo, Ov.: mox simulatione contra Pompeium et————Caesarem, animo pro Caesare stetit, Vell.: quemadmodum Antiochi Philippique bello pro vobis adversus reges, sic nunc pro rege adversus vos stetimus, Liv.: cum quo ferocissime pro Romana societate adversus Punicum foedus steterat, Liv. – f) mit Advv.: hinc stas, illim causam dicis, Plaut. Men. 799: ut, unde stetisset, eo se victoria transferret, Iustin. 5, 4, 12: prope incondita Thurinorum turba nec satis fido animo, unde pugnabat, stans, Liv. 25, 15, 13: unde ius stabat, ei (populo) victoriam dedit (eventus belli), Liv. 21, 10, 9: aliunde stet semper, aliunde sentiat, Liv. 24, 45, 3.3) auf jmd. od. etwas beruhen, m. in u. Abl. od. m. bl. Abl., omnis in Ascanio cari stat cura parentis, Verg.: stat salus in armis, Val. Flacc.: vigili stant bella magistro, Sil.4) wie unser zu stehen kommen = kosten, centum talentis, Liv.: magno pretio, Hor.: alci gratis, Cic. Verr. 5, 48 (s. Zumpt z. St.). – übtr., multo sanguine ac vulneribus ea Poenis victoria stetit, Liv.: damnavit multo staturum sanguine Martem, Mart.: sanguine quippe, si renuat, blando nimium facilique marito statura obsequia, Sil.: nulla pestis humano generi pluris stetit, Sen.: tunc res immenso placuit statura labore, Lucan.: haud scio an magno detrimento certamen staturum fuerit, Liv.: periculum vitae meae tuo stat periculo, wird erkauft, ist zu haben für usw., Plaut.: Her-————culeo stabunt (logi ridiculi) prandio, cenā tibi, Plaut.II) prägn.: A) eig.: 1) im Ggstz. zur Bewegung = stillstehen, -halten, still-, unbeweglich dastehen, sich nicht rühren, a) eig.: α) v. leb. Wesen, si iste ibit, ito: stabit, astato simul, Plaut.: sed abi intro, noli stare, Plaut.: quid stas lapis? Ter. – equus stare nescit, Verg.: ut taurus vaccā ademptā stare nequit, ruhen und rasten, Ov. – β) v. lebl. Subjj., wie v. Schiffen, videsne navem illam? stare nobis videtur, at iis qui in navi sunt moveri haec villa, Cic. Acad. 2, 81: stetit aequore puppis, Ov.: mea si staret navis in Oceano, still läge, Prop. – von Himmelskörpern, statim stant signa, Plaut. – von Gewässern und anderen Flüssigkeiten, stant aquae, Ov.: placidum ventis stat mare, Verg.: stantia freta, Ov.: stat et fracto dolio vinum, Sen.: gelidus in venis stetit haesitque sanguis, Sen. poët.: cuius ex levi tactu stabant profluvia sanguinis, Arnob. – vom Eis, stat glacies iners, Hor. – b) übtr., von der Zeit – gleichs. stillstehen, verweilen, non segnis stat remeatve dies, Tibull.: veluti stet volucris dies, Hor.2) mit dem Nbbegr. der Festigkeit, a) als milit. t.t. – α) stehen, festen Fuß fassen, standhalten, in gradu (auf der Mensur), Cic.: qui (miles) steterit (Ggstz. abiecto scuto fugiat), Cic.: in acie stare ac pugnare (Ggstz. in castra refugere), Liv.: verb. comminus stare et impetum sustinere, Caes.: contra leonem————etiam stetit, Spart. – β) übtr., v. Kampfe selbst – stehen, auf einer Stelle haften, schweben, anceps dicitur certamen stetisse, soll ohne allen Ausschlag gestanden haben, Liv.: ibi aliquamdiu atrox pugna stetit, Liv.: diu pugna neutro inclinata stetit, Liv. – b) von Felsen, Gebäuden = fest, unerschütterlich stehen, dauern (vgl. Drak. Liv. 31, 31, 15), quam si dura silex aut stet Marpesia cautes, Verg.: nec domus ulla nec urbs stare poterit, Cic.: stantibus Hierosolymis, Cic.: muros stare, Liv.: stantia moenia (Ggstz. ruinae muri), Liv.: aedes sacrae stantes (Ggstz. aedium sacrarum ruinae), Sen. – c) v. Geschossen, fest stecken bleiben, haften, missum stetit inguine ferrum, Ov.: hasta stetit medio tergo, Ov.: ossa inter ferreus ad costas alto stat vulnere mucro, Verg.B) bildl.: 1) im allg., stillstehen, stehenbleiben, utinam res publica stetisset quo coeperat statu, Cic. de off. 2, 3: nihil quo stat loco stabit, omnia sternet abducetque secum vetustas, Sen. ad Marc. 26, 6.2) stare per alqm, durch jmds. Schuld gleichs. hangen bleiben = an jmd. hangen, liegen, jmds. Schuld sein, per me stetisse, Ter.: non per me stetit, Quint. – oft stat od. non (nihil) stat per alqm m. folg. quo minus u. Konj., Caes., Liv. u.a., od. stat per alqm m. folg. quin od. ne u. Konj., Liv., Suet. u.a. (vgl. Drak. Liv. 8, 2, 2. M. Müller Liv. 2, 31, 11. Ruperti Tac. dial. 21 extr.): u. per alqm stat m. folg. ut————u. Konj., Plin. ep. 10, 6 (22), 2. Ps. Quint. decl. 250: per alqm non stat m. folg. Infin., Scaevol. dig. 32, 1, 38. § 6.3) mit dem Nbbegr. der Festigkeit u. Dauer = a) fest-, unerschüttert stehen, sich halten, sich behaupten, bestehen, verbleiben, Bestand haben (Ggstz. titubare, corruere, concĭdere), si stare non possunt, corruant, wenn sie sich nicht halten, sich nicht (bei ihren Vermögensumständen) behaupten können, so mögen sie fallen (bankrott werden), Cic.: qui me stante (solange ich mich in meiner Würde behauptete) stare non poterant, Cic.: per quos homines ordinesque steterim, Cic.: dum stabat regno incolumis, Verg.: stamus animis, sind festen Mutes, Cic.: stas animo, Hor.: quae si valuissent, res publica staret, tu tuis flagitiis concĭdisses, Cic.: res publica stat virtute suā, Liv.: regnum eorum novum fraternā stare concordiā, Liv.: tutelā muliebri res Latina et regnum avitum puero stetit, verblieb dem Kn., Liv.: stat nulla mortalibus umquam, fortunā titubante, fides, Sil.: nullo enim modo posse video stare istum (Caesarem) diutius, quin ipse per se etiam languentibus nobis concĭdat, Cic. ad Att. 10, 8, 6. – b) bei etw. festbleiben, α) = beharren, verharren, ihm nachkommen, an etw. sich halten bei etw. es bewenden lassen, m. in u. Abl., in fide, Cic.: in sententia, Liv.: stare oportet in eo, quod sit iudicatum, Cic. – m. bl. Abl., stant————sententiā, Plaut.: suis stare iudiciis, Cic.: censoris opinione, Cic.: alcis iudicio, Cic.: alcis decreto, Caes.: illis promissis, Cic.: pacto, Liv.: ut palam in senatu diceret, staturus eo esset, quod censuissent, an ad populum laturus, Liv.: impers., eo stabitur consilio, Liv.: statur priore foedere, Liv. – mit Dat., arbitri sententiae, voluntati patris defuncti, ICt.: rei iudicatae, ICt. – β) übtr., feststehen = festgesetzt-, fest bestimmt-, fest beschlossen sein, stat sua cuique dies, Verg.: tempus agendae rei nondum stare, Liv.: u. so stat sententia, Ter.: stat pensata diu belli sententia, vincam servare invitos, Sil. – dah. stat alci sententia m. folg. Infin. = es steht bei jmd. der Entschluß-, der Wille fest, es ist bei jmd. fest beschlossen, zu usw., Liv.: so auch stat pectore fixum mit folg. Infin., Val. Flacc.: u. stat alci od. bl. stat mit folg. Infin., Cic. u.a. – c) v. Schauspielern u. Schauspielen, stehen = sich auf der Bühne halten, gefallen (Ggstz. cadere, exigi), in his, quas primum Caecilii didici novas, partim sum earum exactus, partim vix steti, Ter.: illi, scripta quibus comoedia prisca viris est, hoc stabant, Hor. – cum stetit olim nova (fabula), actoris operā magis stetisse quam suā, Ter.: securus, cadat an recto stet fabula talo, Hor. – ⇒ Perf. stĕtĕrunt gemessen, Verg. Aen. 2, 774; 3, 48. Prop. 2, 8, 10 M. Ov. her. 7, 166. – Das Supinum statum will Prisc. 9, 38 mit langem a, dagegen 10, 27 mit kurzem a gemessen————haben; stātūrus mißt Lucan. 2, 566 u. 719; 3, 381. Sil. 17, 82. Mart. 6, 32, 3. – vulg. Nbf. isto, wov. istat, Augustin. serm. 118, 4 Mai: istamus, Itala (Fuld.) Roman. 5, 2: istatis, Itala (psalt. Veron.) psalm. 133, 1: ista, Itala (Fuld.) Iacob. 2, 3: istare, Isid. de nat. rer. 44, 2 cod. Bamb. A.————————2. stō, s. iste ⇒. -
7 start
1. intransitive verbstart with something/somebody — bei od. mit etwas/jemandem anfangen
prices start at ten dollars — die Preise beginnen bei zehn Dollar
start at the beginning — am Anfang beginnen
to start with — zuerst od. zunächst einmal
starting from next month — ab nächsten Monat
2) (set out) aufbrechen3) (make sudden movement) aufschrecken2. transitive verbstart with pain/surprise — vor Schmerz/Überraschung auffahren
1) (begin) beginnen [mit]start school — in die Schule kommen
start work — mit der Arbeit beginnen (on an + Dat.); (after leaving school) zu arbeiten anfangen
start doing or to do something — [damit] anfangen, etwas zu tun
2) (cause) auslösen; anfangen [Streit, Schlägerei]; legen [Brand]; (accidentally) verursachen [Brand]3) (set up) ins Leben rufen [Organisation, Projekt]; aufmachen [Laden, Geschäft]; gründen [Verein, Firma, Zeitung]4) (switch on) einschalten; starten, anlassen [Motor, Auto]5)start somebody doing something — jemanden anfangen lassen, etwas zu tun
start somebody drinking/coughing/laughing — jemanden zum Trinken/Husten/Lachen bringen
start somebody on a diet — jemanden auf Diät (Akk.) setzen
start somebody in business/a trade — jemandem die Gründung eines Geschäfts ermöglichen/jemanden in ein Handwerk einführen
6) (Sport)3. noun1) Anfang, der; Beginn, der; (of race) Start, derfrom start to finish — von Anfang bis Ende
at the start — am Anfang
at the start of the war/day — bei Kriegsbeginn/zum Tagesanfang
make a start — anfangen (on, with mit); (on journey) aufbrechen
get off to or make a good/slow/poor start — einen guten/langsamen/schlechten Start haben
for a start — (coll.) zunächst einmal
give somebody [a] 60 metres start — jemandem eine Vorgabe von 60 Metern geben
have a start over or on somebody/something — (fig.) einen Vorsprung vor jemandem/etwas haben
4) (jump)she remembered or realized with a start that... — sie schreckte zusammen, als ihr einfiel, dass...
give somebody [a] start — jemandem einen Schreck einjagen
Phrasal Verbs:- academic.ru/70368/start_off">start off- start up* * *I 1. verb1) (to leave or begin a journey: We shall have to start at 5.30 a.m. in order to get to the boat in time.) aufbrechen2) (to begin: He starts working at six o'clock every morning; She started to cry; She starts her new job next week; Haven't you started (on) your meal yet?; What time does the play start?) anfangen3) (to (cause an engine etc to) begin to work: I can't start the car; The car won't start; The clock stopped but I started it again.) anlassen, anspringen4) (to cause something to begin or begin happening etc: One of the students decided to start a college magazine.) gründen2. noun1) (the beginning of an activity, journey, race etc: I told him at the start that his idea would not succeed; The runners lined up at the start; He stayed in the lead after a good start; I shall have to make a start on that work.) der Anfang, der Start2) (in a race etc, the advantage of beginning before or further forward than others, or the amount of time, distance etc gained through this: The youngest child in the race got a start of five metres; The driver of the stolen car already had twenty minutes' start before the police began the pursuit.) der Vorsprung•- starter- starting-point
- for a start
- get off to a good
- bad start
- start off
- start out
- start up
- to start with II 1. verb(to jump or jerk suddenly because of fright, surprise etc: The sudden noise made me start.) aufschrecken2. noun1) (a sudden movement of the body: He gave a start of surprise.) das Auffahren2) (a shock: What a start the news gave me!) der Schreck* * *[stɑ:t, AM stɑ:rt]* * *[stAːt] abbr START(-Vertrag) m* * *start [stɑː(r)t]A s1. Start m (auch fig):at the start am Start ( → A 4);have a good (bad) start SPORT gut (schlecht) wegkommen;a) Eintritt m oder Start ins Leben,b) Starthilfe f, (berufliche) Förderung;2. Startzeichen n (auch fig):3. a) Aufbruch mb) Abreise fc) Abfahrt fd) FLUG Abflug m, Start me) Abmarsch m4. Beginn m, Anfang m:at the start am Anfang ( → A 1);for a start erstens;(right) from the start von (allem) Anfang an ( → A 1);from start to finish von Anfang bis Ende ( → A 1);what a start to the day! der Tag fängt ja schon gut an!;make a fresh start einen neuen Anfang machen, noch einmal von vorn anfangen; → battle Bes Redew, get off B 15. SPORTa) Vorgabe f:give sb 10 yards start jemandem 10 Yards vorgebenb) Vorsprung m (auch fig):6. a) Auffahren n, -schrecken n, Zusammenfahren nb) Schreck m:give a start → B 9;give sb a start jemanden auf- oder erschrecken;with a start erschrocken;wake up with a start aus dem Schlaf aufschrecken7. (neuer) Anlauf, Ruck m: → fit2 28. umg Überraschung f9. a) Anwandlung f, Laune fb) Ausbruch mc) (Geistes)Blitz mB v/i1. sich auf den Weg machen, aufbrechen, sich aufmachen ( alle:for nach):start on a journey eine Reise antreten2. a) abfahren, abgehen (Zug)for nach)d) SPORT startenmy car wouldn’t start mein Wagen ist nicht angesprungen4. anfangen, beginnen ( beide:on mit einer Arbeit etc;now, don’t you start! umg fang (doch) nicht schon wieder (damit) an!;start in business ein Geschäft anfangen oder eröffnen;start on a book mit einem Buch anfangen;start on a packet eine Packung anbrechen;start with (Redew)a) erstens, als Erstes,b) zunächst,c) um es gleich zu sagen;… start with GASTR … als Vorspeise;he started by explaining to us that … er erklärte uns zunächst einmal, dass …;he started saying that … er legte mit der Bemerkung los, dass …6. entstehen, aufkommenfrom vor dat)9. a) auffahren, hochschreckenb) zusammenfahren, -zucken ( beide:at vor dat, bei einem Geräusch etc)10. stutzen (at bei)11. aus den Höhlen treten (Augen):his eyes seemed to start from their sockets die Augen quollen ihm fast aus dem Kopf13. sich (los)lösen oder lockernC v/tstart a fire ein Feuer anzünden oder in Gang bringen;a) etwas unternehmen,b) umg etwas anrichten;I can’t get my car started mein Wagen springt nicht an2. a) einen Vorgang einleitenb) eine Akte etc anlegen (on über akk)3. a) einen Brief, Streit etc anfangen, beginnen:start work(ing) zu arbeiten anfangenb) eine Aktion startenc) einen Betrieb etc gründen, aufmachen, ins Leben rufen:start a family eine Familie gründen4. a) eine Frage aufwerfenb) ein Thema anschneidenc) ein Gerücht in Umlauf setzen6. SPORTa) Läufer, Pferde etc starten (lassen)b) einen Läufer, ein Pferd etc aufstellen, nominieren, an den Start schicken7. einen Zug abfahren lassenthis started her talking das brachte sie zum Reden10. lockern, lösen11. JAGD aufstöbern, aufscheuchen* * *1. intransitive verb1) (begin) anfangen; beginnen (oft geh.)start with something/somebody — bei od. mit etwas/jemandem anfangen
to start with — zuerst od. zunächst einmal
2) (set out) aufbrechen3) (make sudden movement) aufschreckenstart with pain/surprise — vor Schmerz/Überraschung auffahren
4) (begin to function) anlaufen; [Auto, Motor usw.:] anspringen2. transitive verb1) (begin) beginnen [mit]start work — mit der Arbeit beginnen (on an + Dat.); (after leaving school) zu arbeiten anfangen
start doing or to do something — [damit] anfangen, etwas zu tun
2) (cause) auslösen; anfangen [Streit, Schlägerei]; legen [Brand]; (accidentally) verursachen [Brand]3) (set up) ins Leben rufen [Organisation, Projekt]; aufmachen [Laden, Geschäft]; gründen [Verein, Firma, Zeitung]4) (switch on) einschalten; starten, anlassen [Motor, Auto]5)start somebody doing something — jemanden anfangen lassen, etwas zu tun
start somebody drinking/coughing/laughing — jemanden zum Trinken/Husten/Lachen bringen
start somebody on a diet — jemanden auf Diät (Akk.) setzen
start somebody in business/a trade — jemandem die Gründung eines Geschäfts ermöglichen/jemanden in ein Handwerk einführen
6) (Sport)3. noun1) Anfang, der; Beginn, der; (of race) Start, derat the start of the war/day — bei Kriegsbeginn/zum Tagesanfang
make a start — anfangen (on, with mit); (on journey) aufbrechen
get off to or make a good/slow/poor start — einen guten/langsamen/schlechten Start haben
for a start — (coll.) zunächst einmal
give somebody [a] 60 metres start — jemandem eine Vorgabe von 60 Metern geben
have a start over or on somebody/something — (fig.) einen Vorsprung vor jemandem/etwas haben
4) (jump)she remembered or realized with a start that... — sie schreckte zusammen, als ihr einfiel, dass...
give somebody [a] start — jemandem einen Schreck einjagen
Phrasal Verbs:- start up* * *n.Anfang -ë m.Auftakt -e m.Beginn -e m.Start -s m. (for) v.aufbrechen (nach) v.beginnen v.(§ p.,pp.: begann, begonnen) (pick) a quarrel with expr.Streit anfangen mit ausdr. (engines) v.anlassen v. v.anfangen v. -
8 starve
1. intransitive verb1) (die of hunger)starve [to death] — verhungern
2) (suffer hunger) hungern3)2. transitive verbbe starving — (coll.): (feel hungry) am Verhungern sein (ugs.)
1) (kill by starving)starve somebody [to death] — jemanden verhungern lassen
2) (deprive of food) hungern lassen3) (deprive)we were starved of knowledge — uns (Dat.) wurde [viel] Wissen vorenthalten
feel starved of affection — unter einem Mangel an Zuneigung leiden
Phrasal Verbs:- academic.ru/92053/starve_out">starve out* * *1) (to (cause to) die, or suffer greatly, from hunger: In the drought, many people and animals starved (to death); They were accused of starving their prisoners.) (ver)hungern2) (to be very hungry: Can't we have supper now? I'm starving.) (ver)hungern•* * *[stɑ:v, AM stɑ:rv]I. vi1. (die of hunger) verhungernto \starve to death verhungern▪ to be starving [or \starved] ausgehungert [o am Verhungern] seinI'm starving! what's for dinner? ich sterbe vor Hunger! was gibt's zu essen? fam4. (crave)to be starving for affection/love/sympathy nach Zuneigung/Liebe/Sympathie hungernII. vt▪ to \starve sb jdn aushungernthe besieging army \starved the city into surrender die belagernde Armee hungerte die Stadt aus, bis sie sich ergabpeople \starved of sleep start to lose their concentration Menschen, die unter Schlafmangel leiden, können sich nicht mehr konzentrierenafter all those exams, she's \starved for sleep nach all diesen Prüfungen will sie nur noch schlafen* * *[stAːv]1. vt1) (= deprive of food) hungern lassen; (also starve out) aushungern; (= kill also starve to death) verhungern lassen, hungers sterben lassen (geh)I'm starved (inf) — ich hab 'nen Mordshunger (inf)
he starved his way through college — er hat sich (dat) das Studium vom Mund abgespart
2) (fig)to starve sb of sth — jdm etw vorenthalten or verweigern
to be starved of capital/graduates — an akutem Kapital-/Akademikermangel leiden
to be starved of affection — zu wenig Zuneigung erfahren, an Liebesentzug leiden
2. vihungern; (= die also starve to death) verhungernyou must be starving! — du musst doch halb verhungert sein! (inf)
* * *starve [stɑː(r)v]A v/iI am simply starving umg ich komme fast um vor Hunger2. hungern, Hunger leiden3. Not leidenfor nach)5. fasten6. fig verkümmern7. obs oder Br diala) erfrierenb) frierenB v/t1. starve to death verhungern lassen2. aushungern3. hungern oder (auch fig)darben lassen:a) Hunger leiden, ausgehungert sein (a. fig),b) fig → A 4;4. fig verkümmern lassen:starve a project of funds Gelder von einem Projekt abziehen* * *1. intransitive verbstarve [to death] — verhungern
2) (suffer hunger) hungern3)2. transitive verbbe starving — (coll.): (feel hungry) am Verhungern sein (ugs.)
starve somebody [to death] — jemanden verhungern lassen
2) (deprive of food) hungern lassen3) (deprive)we were starved of knowledge — uns (Dat.) wurde [viel] Wissen vorenthalten
Phrasal Verbs:* * *v.hungern v.verhungern v. -
9 stifle
sti·fle [ʼstaɪfl̩] viersticken;we \stifled in the heat of the city ( fig) wir sind in der Hitze der Stadt fast umgekommen ( fam) vt1) ( smother)to \stifle sb jdn ersticken;to \stifle a fire/ flames ein Feuer/Flammen ersticken;to be \stifled by fumes/ smoke an Dämpfen/am Rauch ersticken;to \stifle sth etw unterdrücken;I don't know how I managed to \stifle my anger ich weiß nicht, wie ich es geschafft habe, meinen Zorn hinunterzuschlucken;to \stifle competition die Konkurrenz ausschalten;to \stifle a desire sich dat einen Wunsch versagen;to \stifle a scream/ yawn einen Aufschrei/ein Gähnen unterdrücken;to \stifle the urge to laugh sich dat das Lachen verbeißen -
10 граница
1) die Grénze =, -nгосуда́рственная грани́ца — die Stáatsgrenze
восто́чная грани́ца — die Óstgrenze [die östliche Grénze]
признава́ть, нару́шить грани́цу — die Grénze ánerkennen, verlétzen
прове́рка докуме́нтов на грани́це — die Pásskontrolle an der Grénze
слу́чай [инциде́нт] на грани́це — ein Grénzzwischenfall [ein Zwíschenfall an der Grénze]
грани́ца прохо́дит по реке́, че́рез го́ры. — Die Grénze verläuft am Fluss entláng, über das Gebírge.
Дере́вня нахо́дится почти́ на грани́це. — Das Dorf liegt fast an der Grénze.
Сейча́с мы переезжа́ем че́рез грани́цу. — Jetzt passíeren wir die Grénze [fáhren wir über die Grénze].
Пое́хать за грани́цу — ins Áusland fáhren
жить за грани́цей — im Áusland wóhnen [lében]
верну́ться из-за грани́цы — aus dem Áusland zurückkommen
2) тк. мн. ч. грани́цы предел die Grénzen мн. ч.Всё должно́ име́ть свои́ грани́ца. — Álles muss séine Grénzen háben.
Э́то перехо́дит все грани́цы. — Das überstéigt álle Grénzen.
См. также в других словарях:
Sta. Lucia Realtors — Infobox PBA team color1=white color2=green name=Sta. Lucia Realtors founded=1993 history=Sta. Lucia Realtors 1993 present colors=Green, orange, and white company=Sta. Lucia Realty Develpoment, Inc. coach=Boyet Fernandez titles=PBL: 2 (1990… … Wikipedia
stå — I s (oböj. gå i stå köra fast, stanna II v (stod, stått, pres. står) … Clue 9 Svensk Ordbok
Cruz, Sta. [1] — Sta. Cruz (d. i. heiliges Kreuz), 1) (Sta. C. de las Palmas). Hauptstadt auf der den Spaniern gehörigen Canarischen Insel Teneriffa (Nordwestküste von Afrika), Sitz des spanischen Gouverneurs, Bischof, Appellationsgericht, Ökonomische… … Pierer's Universal-Lexikon
Cruz de la Sierra, Sta. — Sta. Cruz de la Sierra, 1) Departamiento der südamerikanischen Republik Bolivia, 7450 QM., grenzt im NO. an Brasilien, im S. an Chuquisaca, im W. an Cochabamba; theilweise gebirgig (östlicher Zug der Cordilleren); Hauptfluß Marmore; Klima für… … Pierer's Universal-Lexikon
Franziskanerinnenkloster Sta. Maria de Victoria — Franziskanerinnenkloster Sta. Maria de Viktoria Lage: Deutschland Baden Württemberg Ordnungsnummer (nach Janauschek): Patrozinium: Heilige Maria vom Siege Gründungsjahr: 1365 … Deutsch Wikipedia
stånd — I s ( et, stånd äv. ständer) del av ståndsriksdag II s ( et, stånd) erektion III s ( et, stånd) flyttbar bod för försäljning IV s ( et, stånd) planta V s (oböj. vara ur stånd att inte kunna, sätta i stånd i gott skick, hålla stånd mot ngt stå… … Clue 9 Svensk Ordbok
Stara Sagora — Stạra Sagọra [st ], Stạra Zagọra [ za ], Hauptstadt des Gebietes Stara Sagora, Bulgarien, 235 m über M., am Südfuß der Sredna gora, 148 100 Einwohner; zootechnische und veterinärmedizinische sowie medizinische Hochschule, historisches… … Universal-Lexikon
stämmig — stạ̈m·mig Adj; mit viel Kraft (und fast etwas zu muskulös) <ein Junge; Beine> … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
stationær — sta|tio|nær adj., t, e (som er fast placeret et bestemt sted) … Dansk ordbog
Rom [2] — Rom (n. Geogr.), 1) Legation R. u. Comarca im Kirchenstaat, bildet einen Theil der Campagna di Roma, grenzt an die Delegationen Civita vecchia, Viterbo, Frosinone, die Legation Velletri, ans Mittelmeer u. Neapel; hat 82,45 geogr. QM. mit 326,500… … Pierer's Universal-Lexikon
Südamerikanischer Revolutionskrieg — Südamerikanischer Revolutionskrieg. Des Druckes ungeachtet, unter welchem die spanischen Kolonien in Mittel u. Südamerika schmachteten, dachte doch zu Anfang des 19. Jahrh. dort Niemand ernstlich an eine Losreißung vom Mutterlande, denn die… … Pierer's Universal-Lexikon